Verzopen schoonheid
Door: Cecile de Ruijter
Blijf op de hoogte en volg Cecile
12 November 2016 | Vietnam, Hanoi
Een uitgebreidere blik terug op deze week. In Cat Ba genieten wij van een boottrip door het beroemde Halong Bay. Overal steken rotsgebergten uit het water en deze omgeving is rijk aan vissersdorpjes. Deze vissers leven op vlotten in het water en kweken grotere vissen in de daarvoor bestemde netten. Sommige wel tot 60 kilo! Een tijdje later gaan wij kayakken. Als ik iets nooit verwacht had in mijn leven, was het dat Sofie en ik a) samen in een kayak gaan, b) we niet direct omvallen in het water en c) zelfs vooruit kunnen komen. We gaan door een grot heen en komen uit in een afgesloten baai. We genieten van de rust en ruimte en het kabbelende water. In de avond gaan wij uit eten met een bonte verzameling aan nationaliteiten. Vier mensen uit Israël, één Indiër en drie Nederlanders. Vele cultuurverschillen worden besproken en zo leren we allemaal wat bij. Voor ons vertrek vraagt Siddharth (India) of we hem willen leren zwemmen. Na een ochtendje spartelen, hebben we al grote vooruitgang geboekt.
Met de nachtbus arriveren wij om 4 uur in de ochtend in Sapa. Om 6 uur mogen wij eindelijk de bus uit, maar in de stromende regen. Samen met Tom en Claudy (NL) gaan wij naar het "Honeymoon hotel". Nou, de warmte moet je volgens mij zelf creëren, want de kamer is ijskoud. Gemiddeld is het in Sapa 10 graden en het regent continu. Daardoor zijn alle warme kleren die wij hebben na een middag al doorweekt. Opwarmen doen we het liefst in het Gecko restaurant. Een luxe westerse tent, waar fatsoenlijke warme chocomel gemaakt kan worden en wij worden verwend met héérlijk eten! Onze handen, voeten en buik hebben hier de kans eens goed op te warmen. De dag daarop starten Sofie en ik onze 12 kilometer lange hike met doorweekte schoenen en kleren. We hebben een tour guide en daarnaast lopen er nog wel zes andere vrouwen mee. Als wij de modderige afdalingen bereiken, wordt ons opeens duidelijk waarom. Stevig pakt een vrouwtje mijn hand vast en helpt mij naar beneden. De vrouwen maken het de dagtaak om ons veilig door de rijstvelden te brengen. Deze stevige handdruk van het vrouwtje, herrinert mij sterk aan mijn oma. Aan het einde wordt natuurlijk van je verwacht, dat je een souveniertje koopt van de dames. Helaas hebben Sofie en ik nauwelijks geld bij en zijn niet in staat de vrouwen geld te geven. Daardoor ontvangen wij een aantal boze blikken, maar gelukkig worden we uiteindelijk met rust gelaten. Al met al hebben we een prachtige hike gehad en genoten van het uitzicht over deze verzopen, groene rijstvelden.
Onze reis door Vietnam sluiten wij af met een dagje Hanoi. Samen met Maaike (ontmoet in Da Lat), lopen we door deze wereldstad. De kleine straatjes zijn overvol met verkeer, mensen en straattentjes.
Voor nu dankjewel Vietnam voor alle indrukken! Next stop: Jakarta, Indonesië.
Veel liefs,
Cecile
-
12 November 2016 - 19:28
Mariska:
Wat zal dat lachen geweest zijn met die zwemles!
-
12 November 2016 - 19:29
Mariska:
O O, jullie leren het nooit; altijd geld bij je hebben als rijke geldboom, voor die vriendelijke mensen daar!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley