Verloren in de jungle

Momenteel bevinden Sofie en ik ons in Dalat, Vietnam. Een stadje hoog in de bergen, waar het altijd tussen de 15 en de 25 graden is. Voor ons is dit erg frisjes, aangezien we de laatste maand dagelijks boven de 30 graden gewend zijn.

In deze week zijn wij van adembenemend Singapore naar Ho Chi Minh, Vietnam gevlogen. Van een onbegrijpelijk schone stad, waar alles goed geregeld is, recht door naar de meest complete chaos die ik ooit gezien heb. De straat oversteken in Ho Chi Minh voelt alsof je binnenkort het witte licht gaat zien. Duizenden scooters verzamelen zich voor een rood stoplicht en rijden gewoon door als het voor de voetgangers groen is. Scooters, auto's en bussen vliegen rakelings langs je af en mijn adrenaline is hoger dan sommige skytowers in Singapore. Het oorlogsmuseum maakt intens veel indruk. Eenmaal in de taxi maakt de taxi chauffeur ons nog 400.000 dong (16 euro) armer, door het simpelweg uit onze handen te grissen. Snel verlaten Sofie en ik de stad richting kust stadje Mui Ne.

In Mui Ne zien we Rick en Martijn. Twee nederlanders die wij in Chiang Mai, Thailand, ontmoet hebben. Samen rijden we op scooters rond door deze geweldige duingebieden. Na een paar dagen reizen wij verder naar Dalat. Daar heb ik vandaag een Canyoning tour gedaan. Dit houdt in dat je abseilt van watervallen en rotsen. Ontzettend spannend, maar heel gaaf! De natuur is werkelijk waar prachtig! Helaas had ik al een week last van mijn rug en ga ik midden in de jungle er doorheen. Gigantische krampen tot gevolg. Ik snap nog steeds niet hoe ik nog ruim 1,5 uur door heb kunnen klimmen. Ik heb grote dank voor Dan (een dokter uit Israël) en Adam (uit Engeland). Zij hebben mij naar boven geholpen, zonder mij te kennen, tot we de grote weg bereikten. Zonder deze mannen was het mij niet gelukt. De komende dagen zit er niets anders op dan bedrust.

Als ik weer kan lopen, reizen Sofie en ik verder naar Nha Trang.

Dankjewel allemaal voor het lezen!

Liefs,
Cecile