Kayakken, wandelen en mountainbiken
Door: Cecile de Ruijter
Blijf op de hoogte en volg Cecile
05 Maart 2015 | Nieuw Zeeland, Nelson
Hallo allemaal!
Mijn dagen in Nelson zitten er alweer bijna op. Drie dagen geleden kwam ik aan in dit geweldige hostel! Gratis ontbijt, wifi, een prachtig zwembad en een stapelbed zo hoog dat als ik eruit val, ik gegarandeerd iets breek. Mijn geluk kan niet op!
Om van het noorder- naar het zuidereiland te komen, heb ik de ferry gepakt van Wellington naar Picton. Een prachtige boottocht van 3,5 uur. Eenmaal in Picton heb ik na een uur de bus naar Nelson, waar ik rond drie uur in de middag arriveer. Zoals ik al zei hebben ze hier een prachtig zwembad en het was bloedheet, dus daar maakte ik direct gebruik van. Na mijn eerste duik, voelde ik mezelf ontzettend misselijk worden. Ik was al niet helemaal fit de laatste dagen, maar nu voelde ik me echt slecht. Ik ging direct naar bed en probeerde wat te slapen, waarna ik mij gelukkig stukken beter voelde.
De volgende dag gaat de wekker weer om zes uur, want ik ga kayakken in het Abel Tasman park! Samen met Alana (Engeland) pak ik de bus naar de kayaks. Na de instructies en een aanval van muggen , stap ik samen met Sanchez, de tourguide, in. Echt wat een uitzicht! Langs de kust, tussen rotsen door, zeeleeuwen en baby's kijken en een heerlijke workout voor je armen en bovenlichaam. Ik denk dat ik een nieuwe hobby heb gevonden ;)!
Na drie uur kayakken krijgen we een heerlijke lunch. Wraps met sla, kip en kaas en muffins. Hmm! Na deze lunch lopen Alana en ik terug door het Abel Tasman park. Een 3,5 uur durende wandeling met prachtige uitzichten over de lichtblauwe zee. Een half uur voordat de bus terug vertrekt, komen we aan bij 'café the first and the last'. De plek waar de bus ons op kwam pikken, tenminste dat dachten we. Na een tijd nog steeds geen bus. Er komt een roodharig, stoer meisje langs met tractor en aanhangwagen en ze brengt ons terug naar de kayaks. De bus is net vertrokken en we waren aan het wachten bij het verkeerde café! En er zijn er maar twee in heel Marahau! Hoe is het weer mogelijk... Gelukkig moet Craig (mede eigenaar van de Kayak company) heel toevallig naar Nelson vanavond. Wat hebben we toch weer een geluk!
Vandaag zijn Alana en ik de dag begonnen met het huren van mountainbikes. Alsof we nog niet genoeg gesport hadden. Het voelde heerlijk om eindelijk weer te fietsen! We fietsen langs de rivier, over weilanden en steile paadjes. Waarbij ik soms zo hard ga, dat ik denk recht de rivier in te gaan haha! In eerste instantie probeerden we bij een uitkijkpunt te komen, maar natuurlijk waren we helemaal verkeerd. Deze route was alleen veel en veel mooier! Een Nieuw Zeelands koppel wijst ons erop dat we toch echt uit de richting zijn en we draaien om. Eenmaal bij het uitkijkpunt beginnen we aan de steile wandeling. Alleen mijn lichaam en hoofd zeggen beide: 'NEE!'. Alana gaat alleen verder en die komt na een uur afgepeigerd terug. Mijn tijd heb ik zonnebadend besteed in het park. Ja ja, heerlijk lui!
Terug bij het hostel, fiets ik nog even naar de supermarkt. Waarna ik met al mijn spullen en tassen glimlachend terug fiets, kijken de Nieuw Zeelanders je toch vreemd aan. Ze moesten eens weten wat wij Nederlanders allemaal kunnen op de fiets!
Morgen vertrek ik naar Punakaiki, waar ik een hostel heb op het strand. Ja, je leest het goed; op het strand! Daar is alleen geen supermarkt, bank of Internet. Dus als je niets hoort, sorry, ik leef vast nog wel!
Ik houd jullie op de hoogte!
Xxx
Mijn dagen in Nelson zitten er alweer bijna op. Drie dagen geleden kwam ik aan in dit geweldige hostel! Gratis ontbijt, wifi, een prachtig zwembad en een stapelbed zo hoog dat als ik eruit val, ik gegarandeerd iets breek. Mijn geluk kan niet op!
Om van het noorder- naar het zuidereiland te komen, heb ik de ferry gepakt van Wellington naar Picton. Een prachtige boottocht van 3,5 uur. Eenmaal in Picton heb ik na een uur de bus naar Nelson, waar ik rond drie uur in de middag arriveer. Zoals ik al zei hebben ze hier een prachtig zwembad en het was bloedheet, dus daar maakte ik direct gebruik van. Na mijn eerste duik, voelde ik mezelf ontzettend misselijk worden. Ik was al niet helemaal fit de laatste dagen, maar nu voelde ik me echt slecht. Ik ging direct naar bed en probeerde wat te slapen, waarna ik mij gelukkig stukken beter voelde.
De volgende dag gaat de wekker weer om zes uur, want ik ga kayakken in het Abel Tasman park! Samen met Alana (Engeland) pak ik de bus naar de kayaks. Na de instructies en een aanval van muggen , stap ik samen met Sanchez, de tourguide, in. Echt wat een uitzicht! Langs de kust, tussen rotsen door, zeeleeuwen en baby's kijken en een heerlijke workout voor je armen en bovenlichaam. Ik denk dat ik een nieuwe hobby heb gevonden ;)!
Na drie uur kayakken krijgen we een heerlijke lunch. Wraps met sla, kip en kaas en muffins. Hmm! Na deze lunch lopen Alana en ik terug door het Abel Tasman park. Een 3,5 uur durende wandeling met prachtige uitzichten over de lichtblauwe zee. Een half uur voordat de bus terug vertrekt, komen we aan bij 'café the first and the last'. De plek waar de bus ons op kwam pikken, tenminste dat dachten we. Na een tijd nog steeds geen bus. Er komt een roodharig, stoer meisje langs met tractor en aanhangwagen en ze brengt ons terug naar de kayaks. De bus is net vertrokken en we waren aan het wachten bij het verkeerde café! En er zijn er maar twee in heel Marahau! Hoe is het weer mogelijk... Gelukkig moet Craig (mede eigenaar van de Kayak company) heel toevallig naar Nelson vanavond. Wat hebben we toch weer een geluk!
Vandaag zijn Alana en ik de dag begonnen met het huren van mountainbikes. Alsof we nog niet genoeg gesport hadden. Het voelde heerlijk om eindelijk weer te fietsen! We fietsen langs de rivier, over weilanden en steile paadjes. Waarbij ik soms zo hard ga, dat ik denk recht de rivier in te gaan haha! In eerste instantie probeerden we bij een uitkijkpunt te komen, maar natuurlijk waren we helemaal verkeerd. Deze route was alleen veel en veel mooier! Een Nieuw Zeelands koppel wijst ons erop dat we toch echt uit de richting zijn en we draaien om. Eenmaal bij het uitkijkpunt beginnen we aan de steile wandeling. Alleen mijn lichaam en hoofd zeggen beide: 'NEE!'. Alana gaat alleen verder en die komt na een uur afgepeigerd terug. Mijn tijd heb ik zonnebadend besteed in het park. Ja ja, heerlijk lui!
Terug bij het hostel, fiets ik nog even naar de supermarkt. Waarna ik met al mijn spullen en tassen glimlachend terug fiets, kijken de Nieuw Zeelanders je toch vreemd aan. Ze moesten eens weten wat wij Nederlanders allemaal kunnen op de fiets!
Morgen vertrek ik naar Punakaiki, waar ik een hostel heb op het strand. Ja, je leest het goed; op het strand! Daar is alleen geen supermarkt, bank of Internet. Dus als je niets hoort, sorry, ik leef vast nog wel!
Ik houd jullie op de hoogte!
Xxx
-
05 Maart 2015 - 08:00
Sophie:
Echt grappig om te lezen Cecile! Jij doet nu alles wat ik ook deed! Kayakken in Abel Tasman en ook wij hebben een mountainbike gehuurd in die dagen. We verbleven alleen in Mohtueka.
In Punakaiki kun je heerlijke wandelingen maken door het regenwoud! Je kunt er ook kano's huren trouwens, dat leek me ook wel gaaf.
Oja en er is een glimworm grot, voor als je er nog niet genoeg van hebt.
Have fun!!!! -
05 Maart 2015 - 08:15
Cecile :
Haha Sophie! Wat ontzettend leuk ja! Dankjewel voor de tips! :)
Nieuw Zeeland weet haar trekpleisters wel te communiceren! -
05 Maart 2015 - 10:54
Mariska:
heerlijk meegenieten, met jouw humoristische verhalen -
07 Maart 2015 - 18:58
Cecile De Ruijter:
Dankjewel Mariska! Dat vind ik leuk om te lezen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
