Winter Wonderland

Ik realiseer mij dat het hele tijd geleden is, dat ik een blog heb geschreven. Speciaal voor mijn lieve lezers een update over het leven in Queenstown, Nieuw Zeeland.

Inmiddels is het hier hartje winter en zijn de bergen altijd met sneeuw bedekt. Regelmatig is er een sterke vorst in de ochtend en bevinden de temperaturen zich dan rondom de -5 graden als mijn werkdag start. Gelukkig komt de zon achter de bergen vandaan rondom 9.30 en dan is de vorst binnen een uur verdwenen. Dat komt vaak goed uit, want dan kan ik beginnen met het trainen van diverse paarden. De paardrijlessen hebben een aantal maanden winterstop, dus heb ik momenteel twee banen als groom & stalruiter. Ik dacht dat ik het in de winter iets rustiger ging krijgen, maar dat had ik verkeerd ingeschat. Deze twee banen houden mij goed bezig en dan natuurlijk nog de zorg voor mijn eigen paard Nero. Die momenteel van een winterstop geniet. Over een paar weken mag hij weer terug aan het werk en daar zie ik erg naar uit.

Het mooie van deze winter is dat Rob en ik in het weekend kunnen gaan skien en snowboarden. Zelf heb ik momenteel beide in bezit, zowel een snowboard als een set skies. Het snowboarden was in het begin erg lastig om onder de knie te krijgen, maar het gaat nu steeds beter!

Al met al de sneeuw is natuurlijk prachtig, maar ik kan niet wachten tot het weer zomer is hier.

Uren lang heb ik op het internet gezocht naar vliegtickets om in September een paar weken naar huis te komen, maar helaas heb ik toch moeten besluiten om die periode in Queenstown te blijven. Rob en ik zijn momenteel bezig met het verzamelen van bewijs voor ons partner visa. Deze aanvraag gaan wij in September inzenden en dan hopelijk hebben wij de goedkeuring voor dit visa in the pocket ergens in December. Hoe graag ik ook naar huis had willen komen, heb ik het gevoel dit nu niet te kunnen riskeren.

Zo ver van al mijn lieve familie en vrienden zijn, is ooit ontzettend lastig. Je leeft in twee werelden en dan kan ik wel eens een potje goed janken in de douche, omdat ik iedereen zo mis! Helaas weet ik als ik in Nederland ging wonen, dat het dan andersom was...

Dankjewel lieve lezers,
Cecile